ale pięć minut później przyniosła mi taki prezent:
Poruszająca sytuacja. Zabrałam więc prezent do Warszawy i stoi u mnie przy łóżku.
I co ja na to poradzę, że skrzywdzone dzieci tego świata tak celnie mnie wypatrują w tłumie?
Intuicyjnie wiedzą, że dam im to, czego potrzebują.
I daję. Niezależenie od tego, ile mają lat.
A czasami mają dużo więcej niż ja.
Skończyłam dziś Biegnącą i chyba zaraz zacznę jeszcze raz.
Ale kosmos!
I pomyśleć, że 3 lata temu to do mnie nie docierało ;-)
No ale teraz jestem po drugiej stronie lustra i wszystko jest inne.
Fajnie tu! Dopiero będąc tutaj można zrozumieć tę książkę.
Jak w ogóle można żyć po "pierwszej" stronie???
"Czy to życie? Czy kiepski żart?"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz