On love

Luty płynie odwilżą w Lux.
Nietolerancja glutenu hula, ale jeszcze nikt tego nie rozumie.

Każdego poranka w drodze do niedużego budynku PE mieszczącego sekcję korespondencji z obywatelem, ObfitaBlondynka i DrobnaBrunetka – międzynarodowy duet z łoża małżeńskiego w pralni pieniędzy u LesChinois -  kupują croissanty. Potem przez cały dzień kawa.

Jest początek 2005 roku, Polska świeżo w UE, a w całej sekcji dotkliwy brak osób władających językiem polskim. Jedyny, ale naprawdę jedyny ratunek w stażystce Koniczku.

Masz tu, pisz, odpowiadaj obywatelom, tłumacz dyrektorowi, bo on jest Belgiem i przecież nie rozumie. Stażystka – jak wielokrotnie każdego dnia – nastawia kawiarkę i idzie do swojego biura.

Za oknem pikują kanie. Otwiera grubą teczkę: list z Polski wraz z obszerną dokumentacją represji przez SB. Ze zdjęciami. Do przetłumaczenia na francuski dla dyrektora. Koniczek własnym oczom nie wierzy. Czyta. Mija godzina. Koniczek czyta, dowody ogląda w postaci zdjęć, gorączkowo wertuje dict.leo.org. Mija druga godzina. Koniczek słyszy – a raczej czuje – tętent silnych łydek ObfitejBlondynki, którą poznaje po głosie: „Fire!!!!” „O. your coffee machine is on fire!!!!” Drzwi się otwierają, wpada ObfitaBlondynka: „I just put into the sink.” Spektakularny wydech.

Rozlega się alarm.

Dwie minuty później pracownicy ochrony sprawnie przeprowadzają ewakuację całego budynku.

Well done, girls!

Miesiąc później w Brux: „Ej, słyszeliśmy, że w jednym z budynków w Lux był pożar i wszystkich ewakuowali!! OMG!”

Blondynka i Brunetka wymieniają spojrzenia.

Co się stało?

Właśnie o tym w ostatniej weekend’owej Wyborczej.

Żaden tam fire.

Najsłabszym elementem kawiarki jest ebonitowa rączka.

Uważaj, żeby się nie stopiła, bo się paskudnie dymi.

Reszta już jest historią i przeszła do annałów PE.

Spytaj o to starych zawodników.

Na pewno będą wiedzieli.

Tak, bardzo chcieli zatrzymać jedyną Polkę i kusili ją hajsem,

ale ona wybrała

miłość

i przeprowadziła się do WWA.

O tym także w ostatniej Wyborczej.

Z Baumanem.

Rien de rien...
Tylko to się liczy.

Zamiast robić hajs,

nie czuć w sumie nic poza tym.