Ekscesywne zdrowienie

Indeed, to rzeczywiście jest dobry tydzień, a najlepsze przecież przed nami.

Chodzę codziennie do tych maluchów, bo jest wśród nich jeden wybitny.
Zachowuje się, jakby ciągle mu po głowie chodził ten mashup:



O, proszę:

Wbrew pozorom, sześć godzin nad Głęboczkiem wczoraj nie poszło w las.
Nie tylko zrozumiałam, dlaczego panicznie boję się jazdy na nartach,
lecz również przywołałam sobie tego maila od Tanny - dostałaś, Lisku?

To jest w ogóle historia!
ZW w 2005 roku przeprowadził się do Polski i od razu do Warszawy, gdzie okropnie dziadował finansowo. Jako że pewnego dnia przy serach w Kerfurze uśmiechnął się do swojego ulubionego klawiszowca Bzima, już za kilkanaście dni rozbijał się na salonach podczas jakiejś gali Zwierciadła (gdzie z kolei perkusista na zabój zakochał się w ślicznotce Lisku, którą ZW oczywiście tam zabrał). Bardzo mu się spodobało to pismo i zaczął kupować regularnie, chociaż - wobec dotkliwego braku kanapek z hajsem - u kotleciarzy na bazarku, którzy sprzedawali jakieś stare egzemplarze za 3 zeta. Będąc tym jeszcze nie rozumiejącym samego siebie Medium, ZW szybko ogarnął sobie ulubione autorki, m.in. Tannę. Wzdychał do nich i podziwiał po cichu w kącie (borykając się z błędnymi odmianami polskich końcówek: "temu misiu", to mogłoby być jego autorstwa). No i teraz, we wtorek, ZW wraz z Tanną, Ireną i innymi będzie się zastanawiał, co zrobić i "jak tu żyć". Być może założą stowarzyszenie, bo wtedy na Kongresie miały naprawdę fajną energię.
Maszynistko, Ciebie już nie było na tej części, ale bardzo Cię zachęcam. Opowiem live.
No i Liska zachęcam!
ZW zatem w WielkimMieście od jutra co najmniej do środy.
On teraz często tam bywa w ramach tytułu tego wpisu.
To działa!

Aaaa,
tu jeszcze
czarnookiego Koniczka autoportret z Koniczkiem:

To wszystko razem wzięte daje solidne efekty ;-) 

Chociaż obecnie największe chyba dzięki tej jedwabnej sieci, którą sobie utkałyśmy.